Zeven maanden na de aardbeving in Nepal

Ter plaatse geschreven door Gaston Amons, vrijwilliger en vriend van Seepje.

Met de aardbeving van april 2015 nog vers in het geheugen, en het aannemen van de nieuwe grondwet op 20 september 2015, is er veel veranderd in Nepal. Op verzoek van Seepje schrijf ik, Gaston Amons, een update van de huidige stand van zaken. Sinds begin november ben ik in Nepal om de mensen te helpen, ik verricht vrijwilligerswerk in Kathmandu. Ik krijg dus direct mee hoe men de huidige situatie ervaart, daarbij heb ik me verdiept in de politieke en economische achtergrond. Laten we bij het begin beginnen:

De Nepalese grondwet

De invoering van de nieuwe grondwet, welke een eerste stap is richting een democratisch bestuur van het land, heeft geleid tot veel weerstand onder de oorspronkelijke bevolking. Deze weerstand uit zich in grote protesten met harde confrontaties tussen demonstranten en oproerpolitie, met als gevolg tientallen doden. In de nieuwe grondwet wordt Nepal namelijk gedefinieerd als een seculier land, en niet als een hindoeïstische staat. Terwijl oorspronkelijke bevolkingsgroepen als de Madhesi het land liever als een hindoeïstische staat zien, hun argument hiervoor is dat 81 procent van de Nepalese bevolking zich als hindoe beschouwt. Daarnaast is een deel van de bevolking bang dat door de opdeling van Nepal in zeven provincies, minderheden niet langer vertegenwoordigd zullen zijn in de politiek. Het gevolg hiervan is dat een deel van de Madhesi bevolking in het westen, een etnische minderheid met Indiase afkomst, een grensovergang met India heeft geblokkeerd.

Blokkade

Aangezien 95% van de handel plaatsvind met India, is Nepal erg afhankelijk van haar handelspartner. Daarom heeft zelfs deze enkele grensblokkade een negatief effect op de economie van Nepal. Echter, dit is slechts één van de zeven belangrijke grensovergangen voor handel met India. Waardoor de handel zich in eerste instantie verplaatste naar andere grensovergangen. Maar sinds India de andere zes belangrijke grensovergangen voor handel heeft gesloten, staan duizenden trucks met goederen, brandstof en medicijnen bestemd voor Nepal stil voor de grens. De reden waarom India de grens heeft gesloten, heeft te maken met een deel van de nieuwe grondwet. Dit deel van de grondwet zou de Madhesi bevolking achterstellen in het nieuwe politiek systeem, door de herindeling van provincies. Echter de Madhesi (woonachtig in Nepal) zijn Nepalese staatsburgers, dat maakt dit een interne kwestie, en geeft geen aanleiding voor enige bemoeienis van de Indiase regering en zeker geen economische blokkade. Een echt duidelijke reden ontbreekt dan ook voor deze blokkade, wel is duidelijk dat India met deze blokkade probeert invloed uit te oefenen op het politieke beleid in Nepal. De huidige Nepalese regering is echter (nog) niet van plan de grondwet aan te passen, een oplossing lijkt er daarom vooralsnog niet in te zitten. Ondanks dat verschillende landen en de Verenigde Naties erop hebben aangedrongen dat India de blokkade moet beëindigen.

Economische crisis

Door de economische blokkade is de handel met India dus totaal stil komen te liggen, daarbij is er maar één ‘weg’ open naar het andere buurland China. Andere wegen richting de grensovergang met China moeten nog puinvrij gemaakt worden of opnieuw worden aangelegd. De weg die open is richting de grens met Tibet (China) is een hele smalle, moeilijk begaanbare en gevaarlijke weg. Handel via deze weg is onmogelijk aangezien er nog veel gaten in de weg zitten en delen nog niet eens geplaveid zijn. De rit hier naartoe voert je tevens langs dorpen die compleet verwoest zijn door de aardbeving. Het belangrijkste gevolg van de economische blokkade is dat er geen brandstof, medicijnen en tevens weinig levensmiddelen het land binnenkomen. Voor benzine moet men (indien er benzine is) in lange rijen staan voor de benzinepomp waar de gemiddelde wachttijd kan oplopen tot twee dagen voor motoren, een dag voor auto’s en een halve dag voor trucks en bussen. Daarbij nog niet sprekend over de zeer hoge prijs aan de pomp, die omgerekend circa 3 euro per liter is. Om de gasfles te vullen die men gebruikt voor het koken is er een gemiddelde wachttijd van 4 uur. De prijs voor gas is ook verdubbeld sinds de economische blokkade. De schaarste van levensmiddelen en hogere transportkosten door de toegenomen brandstofprijzen leid in de winkels tot verdubbeling en zelfs verdriedubbeling van de prijzen t.o.v. het prijspeil voor de economische blokkade. Door de economische blokkade zitten ook veel mensen thuis zonder werk en dus zonder inkomsten, omdat bedrijven hun producten niet kunnen verhandelen via India. Deze mensen worden extra hard getroffen, geen inkomsten en verdubbeling van de prijzen, maakt het leven heel zwaar.

En dan hebben we ook nog…

Die aardbeving, waardoor het armste deel van de bevolking nog steeds leeft in tenten of golfplaten hutjes. Daarbij is de winter aangebroken en daalt de temperatuur in de gebieden onder de 1500 meter tot de nul graden ’s nachts. In gebieden boven de 1500 meter kan overdags en ’s nachts de temperatuur dalen tot ver onder de nul graden. Zorgwekkend… De kans op bijvoorbeeld onderkoeling bij dit soort huisvesting neemt aanzienlijk toe. Als we Nepal op dit moment bekijken ondervinden vooral de gebieden in het oosten van het land nog steeds veel consequenties van de aardbeving. In dit moeilijk begaanbare gebied met veel bergdorpen op aanzienlijke hoogtes hebben sommige dorpen nog helemaal geen hulp ontvangen na de aardbeving. De situatie in de Kathmandu vallei en het toeristische Pokhara is beter, met uitzonderingen daar gelaten. Hier beschikken de meeste inwoners over een goede stenen woning die hen beschermt tegen de winterse temperaturen. In de stad Bhaktapur met meer dan 100.000 inwoners, slechts 20 kilometer van Kathmandu en net buiten de Kathmandu vallei, slapen veel mensen echter nog in tenten of hutjes van golfplaten. Van opbouw in deze historische stad, die op de Unesco erfgoedlijst staat, is ook nog nauwelijks sprake. Je loopt hier in de woonwijken tussen het puin van de ingestorte woningen waartussen hutjes van golfplaten zijn geplaatst.

Als je de nasleep van de aardbeving, de economische blokkade en de gevolgen hiervan als toegenomen prijzen, tekorten aan benzine, gas en medicijnen, geen inkomsten en het wonen in een tent of golfplatenhutje, bij elkaar optelt is de situatie in Nepal ronduit alarmerend en zorgwekkend.

Desalniettemin blijven de mensen hier hopen op een oplossing voor de economische blokkade, zodat men weer verder kan met de wederopbouw van Nepal.